(Over) Marc Routs
In 1969 werd ik geboren in Blerick en na een heerlijke jeugd in en om de Vossener sloot ik na een zevenjarige schoolcarrière het Blariacum af met een havo-diploma op zak. Ik wist dat ik ‘iets met sport’ wilde gaan doen. Daar was ik namelijk al volop mee bezig: ik vond het heerlijk om te hockeyen én om dat over te brengen op andere enthousiastelingen.
Jong leren
Op jeugdige leeftijd was ik niet alleen een verdienstelijk hockeyer bij HC Blerick, maar voelde ik ook al het nut en de noodzaak om als trainer/coach aan de slag te gaan. Vanaf mijn 14e stond ik voor de diverse jeugdelftallen en voelde ik me als die spreekwoordelijke vis.
Die combinatie van sporter enerzijds en trainer/coach anderzijds beviel me dus uitstekend en dat vond ik terug in de CIOS-opleiding die ik vervolgens ging doen. In Sittard, waar ik na een half jaar ‘treinen’ ben gaan wonen.
Werk & sport op topniveau
Ondertussen stapte ik over van HC Blerick naar grote broer VHC. Dat was wat voor einen echte Blierikse, maar vanaf dag een voelde ik me thuis in het team. Ik genoot van de trainingen en de wedstrijden en dan ook nog eens een opleiding volgen waar sport, spel en coaching centraal stonden.
Nadat ik het CIOS had afgerond, ben ik aan de slag gegaan als sportinstructeur bij de Koninklijke Luchtmacht, waar ik met een korte onderbreking voor een periode van 6 jaar bij deze mooie organisatie heb gewerkt (en als hockeyer van het militaire elftal over de hele wereld wedstrijden heb mogen spelen). Ondertussen was ik aanvoerder bij VHC en werden we tweemaal landskampioen in de zaal en zelfs Europees Kampioen!
Vervolgens kon ik op het Blariacum aan de slag als docent Lichamelijke Opvoeding. En in die naam zit alles opgesloten wat me blij maakt: het lesgeven, het fysieke en het coachende. Tevens sloot ik in twee jaar tijd de bachelor HBO opleiding aan de Sporthogeschool met veel voldoening af. Ik voelde me helemaal op mijn plek binnen het onderwijs. Zeker toen ik vervolgens na enkele jaren ook nog eens bij het Valuascollege in Venlo de ‘talentenklas hockey’ mocht gaan opzetten.
Van Marc Routs naar MRoutes
En toch ging het mis. Op een of andere manier pikte ik de signalen van mijn (aanstaande) burnouts niet op: ik ging nóg harder werken en vond het erkennen van een burnout een vorm van falen. Ik durfde me niet kwetsbaar op te stellen en dacht dat zoiets mij niet kon overkomen. Ik had immers de baan van mijn leven en was omringd met mensen die van me hielden. Dan kun je toch geen burnout krijgen? Dus wel. En zelfs meer dan één…
De burnouts en alles wat daar mee samen hangt hebben me in elk geval de tijd gegeven om eens goed na te denken en helemaal tot mezelf te komen. Ik kreeg veel tijd voor herstel en herbeleving. En na een traject van 6 maanden met een loopbaancoach wist ik het: ik moet coach worden! Mensen adviseren, begeleiden en trainen. MRoutes was geboren.
